آیا تا به حال در مورد املا و نگارش کلمه "قباحت" یا "قباهت" دچار تردید شده اید؟ در این مطلب به بررسی املای صحیح این کلمه می پردازیم تا در هر مورد از املا و نگارش درست آن استفاده کنید.

املای درست این واژه «قباحت» می‌باشد، نوشتن آن به صورت «قباهت» نادرست است.

معنی قباحت در لغتنامه دهخدا

معنی قباحت [ ق َ ح َ ] ( ع اِمص ) قُباح، قبح، زشتی، زشت شدن || دنائت، سماجت، شناعت، بدی، فساد، بدکاری ( ناظم الاطباء ):

هرچ آن قبیح تر بکند یار خوبروی
داند که چشم دوست نبیند قباحتش

سعدی

|| بدشکلی و بدترکیبی || فضیحت و رسوایی || حقارت، دونی، ناراستی، دغابازی، حیله بازی || ناشایستگی || خیانت || شرم و حیاء || تکلف || گناه، تقصیر، عیب ( ناظم الاطباء ).
- قباحت داشتن، رجوع به همین ترکیب شود.
- بی قباحت: بی شرم، بی حیا.